زمانی که یک جسم خارجی به درون صدف وارد می شود، اولین واکنش این موجود ، خارج کردن این جسم است ، اگر موفق نشد سیستم دفاعی را به کار می اندازد و شروع به تجزیه می کند، در مرحله سوم اگر نتوانست ، سیستم دفاعی به گونه ای دیگر فعال می شود و جسم را به صورت ایزوله نگه می دارد. این کار به این صورت انجام می گیرد که با غددی به نام epithelial یا غدد مرواریدی دور جسم خارجی ترشح می کند تا با جداسازی ، موجب ایزوله جسم ایزوله شود و درون یک پیله مرواریدی به صورت لایه لایه در مدت زمان زیادی روی هم انباشته می شود و گوهر مروارید شکل می گیرد. آنالیز شیمایی غدد مترشحه اپی تلیال (epithelial) به این گونه است:
- ۹۱ در صد آراگونیت Aragonite
- ۶ در صد کونچیولین conchiolin
- ۲ در صد آب
- ۱ در صد موارد دیگر
مروارید، یک گوهر ارگانیک می باشد
این گروه از سنگ های جواهر دارای منشاء آلی ( گیاهی یا حیوانی)هستند. ارگانیک ها بیشتر منشاء حیوانی دارند ؛ مانند: مروارید(pear) ، عاج(Ivory)، صدف(shell) و مرجان (CORAL) و آنهایی که منشاء گیاهی دارند، کهربا (Amber) و جت (jet) نامیده می شوند. مروارید مهم ترین و پر فروش ترین گوهر در گروه ارگانیک هاست و مقام دوم فروش را پس از الماس در دنیا دارد.گوهر مروارید با ترکیب شیمایی کربنات کلسیم Caco3 ، با سختی ۲.۵ – ۴.۵ ، وزن مخصوص ۲.۶ – ۲.۸۵ ، ضریب شکست ۱.۵۲ – ۱.۶۶ و تنوع رنگی سفید ، صورتی ، نقره ای، کرم، طلایی، سبز، آبی، و سیاه به دو دسته طبیعی و پرورشی تقسیم می شوند.اندازه مروارید متغییر است ، می تواند به اندازه سر یک سوزن و یا به اندازه تخم کبوتر باشد. بزگترین مروارید که در موزه لندن نگهداری می شود وبه HOPE Pearl معروف است.
در درجه بندی کیفیت ۳ عامل را بررسی می کنند: ۱-جلا ۲-رنگ ۳ شکل
گردنبند مروارید
انگشتر مروارید
گوشواره مروارید
نوع گوهر مروارید ، تلالو و رنگ آن به نوع صدف ، محیط دریایی ( عمق ودرجه حرارت) واملاح موجود در آب بستگی دارد.وجود لایه های مروارید مربوط به تغییرات دما در آب سرد وگرم شدن آب در فصول است. در فصول سرد ، متابولیسم بدن موجود کند می شود ولی در فصول گرم تند می گردد، در فصول گرم به دلیل سریع تر بودن ، فعالیت حیاتی بدن موجود،بلورها درشت تر و در نتیجه لایه ترشح شده زبرتر می شود ولایه های مروارید ، ظرافت کمتری دارند.پس بهترین زمان برای صید ، فصل سرما است، زیرا لایه آخر ظریف و صیقلی تر است. مراحل رشد مروارید طبیعی که اندازه آن ۱ سانتی متر باشد، ۸ سال طول می کشد. صید در فصل مناسب باعث لطافت بیشتر ودرخشندگی (orient) مروارید می شود. مروارید آب شور که در آب های آزاد و اقیانوس ها به وجود می آیند ، مروارید آب شور می نامند. به مورارید های آب شور که در دریاچه به وجود می آیند ، مروارید آب شیرین می گویند. به طور کلی کیفیت مروارید آب شور ، بیشتر است.از دیر باز نام مروارید مرغوب با نام خلییج فارس همراه بوده است، یکی از مشهور ترین و با ارزش ترین صدف های مروارید ساز صدف لب سیاه با نام علمی(pinctada margarirfera) است. صدف لب سیاه از نظر مروارید ، پوسته و گوشت آن در جهان از اهمیت زیادی برخوردار بوده و بی نظیر است. این گونه به دلیل توانایی در تولید مروارید از روزگاران قدیم مورد توجه بوده و به دلیل اندازه بزرگ ، ضخامت چشمگیر لایه مروارید آن قادر به تولید مروارید بسیار با ارزش است. به عقیده بسیاری از مروارید شناسان جهان ، مروارید های آب های ایران یکی از مرغوب ترین مروارید های جهان و به مراتب بهتر از مروارید صید شده در اطراف جزایر اندونزی و خلیج مکزیک است.
موارید پرورشی
مروارید پرورشی نخستین بار از سوی چینی ها در قرن ۱۲ و ۱۳ تولید شد ،سپس رشد دادن آن به دست ژاپنی ها انجام پذیرفت ، سال ۱۹۸۰ شخصی به نام میکی موتو تحقیقات ۳۰ ساله روی صدف پرورشی به طور گسترده انجام داد و مروارید های مزرعه پرورشی خود را سال ۱۹۲۰ وارد بازار جهانی کرد.
اشخاصی که عمل هسته گذاری درون صدف های پرورشی را انجام می دهند ، ۲ سال دوره تخصصی می بینند. ابتدا یک صدف مرغوب را که نژاد خوب و دارای تولید مروارید خوب است، قربانی صدف های دیگر می کنند، به این صورت که غده اپیتلیال (epithelial) را از درون صدف بیرون می آورند و به قسمت های کوچک تری تقسیم می کنند. با هسته اولیه که مرغوب ترین آن پوسته صدف است ، در درون دهان صدف پیوند می زنند ، به این صورت متخصصان ابتدا روی غده تولید مروارید را با تیغ جراحی می برند و هسته و غده پیوندی را درون آن جاسازی می کنند، به این صورت مروارید حاصل از نژاد مرغوب و اصلاح شده تولید می شود، سقف مدت مجاز برای مروارید پرورشی ۳ سال است. زمان استاندارد هسته گذاری تا برداشت مروارید ۱ تا ۲ سال است. پس از اینکه مروارید (طبیعی و پرورشی) از صدف خارج شد، لکه های سیاه رنگ و تاول مانند روی سطح مروارید وجود دارد که با مواد شیمایی آن را پاک می کنند. حد فاصل اندونزی تا ماداگاسکار ، جزایر مختلفی که کار پرورش مروارید در این مناطق صورت می گیرد ، به این جزایر، دریاهای جنوب و مروارید های آن را مروارید دریای جنوب می گویند. در جرایر جنوب اقانوس آرام ، سواحل شمالی و درای کم عمق استرالیا و سواحل آمریکا مرکزی که یکی از مهمترین این جزایر تاهیتی(Tahiti) است، مرواریدهای بزرگ تا mm18 نیز تولید و اغلب مروارید سیاه در این منطقه وجود دارد.
مزرعه مروارید در ژاپن
مروارید سیاه تاهیتی
نظرات کاربران