گوهر مرجان که با نام کُرال (Coral) نیز شناخته می شود اسکلت خارجی یک موجود دریایی کوچک و گیاه مانند به نام coral polyp یا پولیپ مرجانی است. ساختارهایی که از رشد نسلهای این موجودات بر روی هم به صورت کلنی به وجود میآیند و میتوانند بسیار عظیم باشند. از زمان های بسیار قدیم از گوهر مرجان برای کاروینگ، تراش دامله و ساخت جواهرات استفاده می شده است.
ارزش گذاری گوهر مرجانی بر اساس ته رنگ (Hue)، اشباع رنگ (saturation)، اندازه، تراش و جلا انجام می شود .
مقادیر بالای گوهر مرجان به رنگ قرمز، صورتی و نارنجی می باشند. رنگ های دیگر به صورت جداگانه درجه بندی می شوند. بالاترین ارزش گذاری ها برای مرجان هایی به رنگ سیاه و سپس قهوه ای انجام می شود. رنگ طلایی نیز در صورتی که پس از جلا دادن درخشش قابل توجهی از خود نشان دهد ارزش بالایی دارد.
رشد این مرجان ها اشکال مختلفی ایجاد می کند. مرجانی که معمولاً برای ساختن جواهرات استفاده می شود، شاخه دار و درخت شکل است. از فاکتورهای مهم دیگر در ارزش گذاری می توان به مهارت گوهرتراش در کاروینگ و تراش اشاره کرد که می تواندجواهراتی منجصر به فرد را تولید کند با این وجود بیشتر مرجان ها به شکل مهره با استفاده از تراش دامله در جواهرات استفاده می شوند.
جواهرات این گوهرمرجانی از دریای مدیترانه
کاروینگ ماهی کوی بر روی کُرال (Coral)
کاروینگ کُرالِ دریای چین
انواع مرجان و شناسایی
دو نوع مرجان وجود دارد.
- مرجانهای آهکی (Calcareous corals): عمدتاً از کلسیت تشکیل شدهاند و به رنگهای سفید، قرمز و صورتی هستند.
- مرجانهای کنچیولین( Conchiolin corals): از کنچیولین، همان مادهای که در مرواریدها و سایر صدفها یافت میشود، تشکیل شدهاند و به رنگهای سیاه، قهوهای و طلایی هستند.
گوهرمرجانی سیاه
نوع کونچیولین نسبت به نوع آهکی سخت تر و شکننده تر است.
یکی از مرجان های نزدیک به مرجان های کنچیولین، مرجان آبی (blue coral) کمیاب است. ته رنگ ها بسیار زیبا هستند، اما اشباع آن کم است، بنابراین این قطعات به سمت سایه های خاکستری تمایل دارند.
مرجانهای آهکی دارای ساختاری موجدار فیبری و حفرههای حاصل از پولیپها هستند همچنین دارای دوشکستگی نقطهای می باشند.
مرجانهای کنچیولین دارای الگوی رشد دایرهای و متحدالمرکز هستند (مانند دایره های موجود در تنه درخت).
امروزه گوهر مرجان در حال کمیاب شدن است و برداشت آنها در اکثر نقاط جهان محدود می باشد. در دهه ۱۹۷۰، پیر گیلسون (Pierre Gilson) برای کمک به محافظت از گونه های طبیعی در برابر برداشت مخرب و بیش از اندازه اقدام به تولید مرجان های مصنوعی کرد. این مرجان های ساختگی بیشتر به رنگ قرمز و صورتی دارای و دارای وزن مخصوص (SG) 2.44 هستند. که این وزن مخصوص کمتر از نمونه طبیعی می باشد. این نوع سنگ های مصنوعی دارای دوشکستگی ضعیف و فاقد ساختار طبیعی هستند و با بزرگنمایی بالا، می توانید یک بافت دانه ای را ببینید.
مرجان های مصنوعی پلاستیکی را می توان از طریق آزمایش نقطه داغ یا آزمایش اسید شناسایی کرد. که باید توسط متخصصان گوهرشناسی آزمایش شود.
منابع
نواحی مدیترانه و دریای سرخ تولیدکنندگان اصلی مرجانِ با کیفیت جواهر هستند. اگرچه این مرجان ها بیشتر در مناطق گرمسیری یافت می شود اما در آب های کم عمق با دمای ۱۳ تا ۱۶ درجه سانتی گراد مانند غرب ایرلند نیز دیده می شوند.
سایر تولیدکنندگان قابل توجه شامل آبهای اقیانوسی در مناطق زیر است:
منبع:gemsociety
نظرات کاربران