توگتوپیت ها-توگتاپیت ها (Tugtupite) که در سال ۱۹۶۰ کشف شدند، ورودی‌های نسبتاً جدید به دنیای جواهر هستند. توگتوپیت که عضوی از گروه کانی های هلوین (helvine mineral group) است با سودالیت ارتباط نزدیکی دارد .

در گذشته در بعضی کشورها این کانی را جز خانواده گوهر شب چراغ هم نام برده اند.

این سنگ قیمتی فسفروسنی (phosphorescence) و تنبرسنس (tenebrescence-که به عنوان فوتوکرومیسم برگشت پذیر نیز شناخته می شود، توانایی کانی ها برای تغییر رنگ در هنگام قرار گرفتن در معرض نور است) چشمگیری را نشان می دهد. قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش (UV) چه از منابع مصنوعی و چه از نور خورشید، رنگ های آن را تشدید می کند و به طور کلی آن را تیره تر و قرمزتر می کند.

اشعه ایکس همچنین رنگ های کم رنگ تر را تیره می کند. از طرفی تاریکی باعث محو شدن رنگ های قرمز آن می شود که این اثرات قابل برگشت هستند. توگتوپیت ها حتی می توانند در تاریکی پس از قرار گرفتن در معرض UV بدرخشند.

یک قطعه توگتوپیت زیر نور معمولی

 همان قطعه در معرض نور ماوراء بنفش

سختی این گوهر های شب چراغ می تواند از ۴ تا ۶.۵ متغیر باشد. یک چاقو می تواند باعث خراش نمونه های نرم تر شود اما در نمونه های سخت‌تر می توان سنگ های جواهر را تراش داد با این حال، کلیواژ مشخص (Distinct cleavage)  آن ها باعث می شود که این سنگ ها برای آویز و گوشواره مناسب تر  ار حلقه انگشتر شوند.

فراتر از یک مجموعه کانی، این جواهرات می توانند جواهرات کریسمس جالبی ایجاد کنند  که در تاریکی می درخشند با این حال، فراوانی tugtupite در سال‌های پس از کشف آن کاهش یافته است. بنابراین، بدست آوردن آن به خصوص در قطعات قابل برش تا حدودی سخت شده است.

یک قطعه توگتوپیت در معرض نور ماوراء بنفش

این سنگ ها معمولا به صورت دامله تراشیده می شوند و بسیار به ندرت به صورت فست تراش می خورند.

فرمول شیمیایی: Na_۴BeAlSi_۴O_۱۲Cl

رنگ:معمولاً قرمز، همچنین سفید تا صورتی

سختی مو :۴

کلیواژ: مشخص – خوب

وزن مخصوص: ۲.۳۳

سیستم کریستالی: Tetragonal ( چهارگوشه)