گابرو یا (Gabbro) یک سنگ آذرین دانه درشت و تیره رنگ است که رنگ آن معمولاً سیاه یا سبز تیره می باشد این سنگ یک سنگ نفوذی (intrusive rock) است و عمدتاً از کانی های پلاژیوکلاز (plagioclase) و اوژیت (augite) تشکیل شده است. این سنگ فراوان ترین سنگ در اعماق پوسته اقیانوسی است. گابرو کاربردهای بسیار متنوعی در صنعت ساختمان دارد از جمله اینکه به صورت صیقل داده شده در کف ساختمان استفاده می شود.

چه کانی هایی در گابرو وجود دارد؟

گابرو عمدتاً از فلدسپات پلاژیوکلاز غنی از کلسیم معمولاً لابرادوریت (labradorite) یا بیتونیت (bytownite) و پیروکسن ها (Pyroxene) معمولا اوژیت تشکیل شده است. ممکن است مقادیر جزئی الیوین (olivine) نیز در سنگ وجود داشته باشد. (نمودار ترکیب را در این صفحه ببینید.)

این ترکیب معدنی معمولاً به گابرو رنگ سیاه تا سبز بسیار تیره می دهد. مقدار کمی از دانه های کانی های رنگ روشن نیز ممکن است در آن وجود داشته باشد. بر خلاف بسیاری از سنگ های آذرین ، گابرو معمولاً حاوی کوارتز بسیار کمی است .

این سنگ گاهی اوقات حاوی مقادیری از برخی فلزات نسبتا کمیاب است. گابروهای دارای مقادیر قابل توجه از کانی ایلمنیت (lmenite) به دلیل محتوای تیتانیوم آن استخراج می شوند. گابروهای دیگر ممکن است برای تولید نیکل، کروم یا پلاتین استخراج شوند.

گابرو و بازالت با هم مرتبط هستند

گابروها از نظر ترکیب مشابه بازالت هستند. تفاوت این دو نوع سنگ در اندازه دانه آنهاست. بازالت ها سنگ های آذرین برون زا هستند و در سطح پوسته زمین یا نزدیک آن شکل می گیرد که به سرعت سرد می شوند و دارای کریستال های ریزدانه هستند. گابروها سنگ های آذرین نفوذی هستند که به آرامی سرد می شوند و بلورهای درشت دانه دارند که در اعماق زیر پوسته زمین شکل می گیرد.

گابرو در پوسته اقیانوسی

اغلب گفته می شود که پوسته اقیانوسی زمین از بازالت تشکیل شده است. کلمه “بازالت” به این دلیل به کار می رود که سنگ های پوسته اقیانوسی دارای ترکیب “بازالتی” هستند. با این حال، تنها یک روکش سطحی نازک از پوسته اقیانوسی بازالت است. سنگ‌های عمیق‌تر پوسته اقیانوسی معمولاً گابروهای درشت‌ دانه هستند. بازالت در سطح پوسته ایجاد می شود و سنگ ها در آن جا به سرعت سرد شده اند. در عمق بیشتر، سرعت خنک‌سازی کندتر است و کریستال‌های بزرگ زمان برای رشد دارند.

گابرو در پوسته قاره ای

در قاره ها، این سنگ ها را می توان در جریان های گدازه ضخیم با ترکیب بازالتی یافت. در مناطقی که سرد شدن به کندی صورت می گیرد کریستال های بزرگ تشکیل می شوند.

منبع:Geology