فلاش کور کننده، صدای بلند، و شیشه های شکسته که همه جا پخش شده اند. این چیزی است که مردم چلیابینسک روسیه حدود ۱۱ سال پیش با انفجار یک سیارک بر فراز شهرشان در صبح روز ۱۵ فوریه ۲۰۱۳ تجربه کردند.
این سیارک به اندازه یک خانه با سرعت بیش از یازده مایل در ثانیه بر فراز چلیابینسک وارد جو شد و در ارتفاع ۱۴ مایلی (در حدود ۲۲.۵ کیلومتر) از سطح زمین منفجر شد. این انفجار انرژی معادل ۴۴۰,۰۰۰ تن تی ان تی را آزاد کرد و موج انفجار آن پنجره های مساحتی بیش از ۲۰۰ مایل مربع(حدود ۵۱۸ کیلومتر مربع) را منفجر کرد و به برخی از ساختمان ها آسیب رساند. بیش از ۱,۶۰۰ نفر در این انفجار زخمی شدند که بیشتر به دلیل شکستگی شیشه بود.
لیندلی جانسون(Lindley Johnson)، از بخش دفاع سیاره‌ای ناسا گفت: «رویداد چلیابینسک توجه گسترده‌ای را به این موضوع جلب کرد که برای شناسایی سیارک‌های بزرگتر قبل از برخورد با سیاره ما چه کارهای بیشتری باید انجام شود. “این یک هشدار کیهانی بود.”
به طور تصادفی در روز رویداد چلیابینسک، کمیته سازمان ملل متحد برای استفاده صلح آمیز از فضای ماورای جو در مورد اجرام نزدیک به زمین در وین تشکیل جلسه داد تا توصیه ای به سازمان ملل در مورد چگونگی دفاع از زمین در برابر برخورد احتمالی سیارک ها را نهایی کند. یکی از نتایج این نشست، تایید مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای ایجاد شبکه بین المللی هشدار سیارک ها (IAWN) برای همکاری جهانی در زمینه تشخیص و ردیابی خطرات احتمالی برخورد و یک گروه مشاوره برنامه ریزی ماموریت های فضایی (SMPAG) به عنوان یک انجمن بود که با همکاری کردن با آژانس های فضایی ملی برای جلوگیری از هرگونه برخورد احتمالی سیارک ها برنامه ریزی کنند. در ژانویه ۲۰۱۴، کمیته راهبری IAWN اولین جلسه خود را برگزار کرد و SMPAG برای اولین بار در اواخر همان سال تشکیل جلسه داد.
در همان زمان، برنامه مشاهدات اجسام نزدیک به زمین (NEO) ناسا در پاسخ به افزایش آگاهی از خطرات برخورد سیارک در حال رشد بود. تمرکز این برنامه بر روی یافتن سیارک هایی با ارتفاع ۴۶۰ فوت (۱۴۰ متر) و بزرگتر است که نشان دهنده شدیدترین خطرات برخورد با زمین هستند. هدف این برنامه یافتن حداقل ۹۰ درصد از این سیارک ها در فاصله زمانی مناسب است تا امکان انحراف یا سایر آمادگی ها برای کاهش ضربه را فراهم کند. تا ژانویه ۲۰۱۸، کشف اجرام نزدیک به زمین در همه اندازه ها از مرز ۱۷,۵۰۰ مورد فراتر رفته بود که افزایشی ۸۴ درصدی از ژانویه ۲۰۱۳ نشان می دهد.
کلی فست(Kelly Fast)، مدیر برنامه مشاهدات NEO ناسا گفت: “به لطف تلسکوپ‌های ارتقا یافته و آنلاین شده در سال‌های اخیر، میزان کشف سیارک به طور قابل توجهی افزایش یافته است. بیش از ۸۰۰۰ مورد از این سیارک های بزرگ در حال ردیابی هستند.”
در حالی که پیش‌بینی نمی‌شود تا ۱۰۰ سال آینده هیچ سیارک شناخته‌شده ای در مسیر برخورد با زمین باشد، جستجو ادامه دارد و آماده‌سازی برای دفاع از سیاره ما به قوت خود باقی است.
چه جالب بود ممنون